Każdy przedsiębiorca transportowy dysponujący licencją krajową lub wspólnotową na transport drogowy rzeczy lub osób ma obowiązek posiadać rzeczywistą i stałą siedzibę swojego przedsiębiorstwa. W skład takiej siedziby musi wchodzić baza eksploatacyjna.
Regulują to bezpośrednio przepisy Rozporządzenia nr 1071/2009:
„Przedsiębiorca musi w danym państwie członkowskim (…) prowadzić działalność związaną z pojazdami, o których mowa w lit. b, w sposób rzeczywisty i ciągły oraz przy użyciu niezbędnego sprzętu administracyjnego, a także odpowiedniego sprzętu technicznego i urządzeń technicznych, w bazie eksploatacyjnej, która znajduje się w tym państwie członkowskim”.
Wg. definicji ustawowej bazę eksploatacyjną możemy określić następująco:
Baza eksploatacyjna – miejsce wyposażone w odpowiedni sprzęt techniczny i urządzenia techniczne umożliwiające prowadzenie działalności transportowej w sposób zorganizowany i ciągły, w skład której wchodzi co najmniej jeden z następujących elementów: miejsce postojowe, miejsce załadunku, rozładunku lub łączenia ładunków, miejsce konserwacji lub naprawy pojazdów.
Podczas kontroli w przedsiębiorstwie organ licencyjny sprawdzi, czy przewoźnik spełnia warunki uprawniające go do posiadania uprawnień. Obecnie nie ma przepisów oraz wytycznych co do tego jak powinna wyglądać baza eksploatacyjna oraz co powinno znaleźć się w jej wyposażeniu. W związku z tym przedsiębiorca może określić bazą eksploatacyjną miejsce, które zorganizował według własnej wiedzy, zdolności oraz potrzeb swojej firmy.
W trakcie kontroli przedsiębiorca składa oświadczenie, że spełnia ten warunek.
Wydawać by się mogło, że skoro przepisy nie określają jak powinna wyglądać baza eksploatacyjna, to każde miejsce postojowe pojazdu będące w gestii przewoźnika można uznać za bazę. Należy jednak pamiętać, że w bazie eksploatacyjnej powinien znajdować się odpowiedni sprzęt techniczny i urządzenia techniczne umożliwiające prowadzenie działalności transportowej w sposób zorganizowany i ciągły.
W przypadku pojazdów objętych gwarancją fabryczną, które serwisowane są w autoryzowanych stacjach obsługi wymaganie, aby taki przewoźnik posiadał własny sprzęt, warsztat lub bazę z pełnym zapleczem oraz infrastrukturą techniczną wydaje się być nieuzasadnione.
Podstawa prawna: art. 5 rozporządzenia parlamentu europejskiego i rady (WE) nr 1071/2009 z 21 października 2009 r. ustanawiającego wspólne zasady dotyczące warunków wykonywania zawodu przewoźnika drogowego i uchylającego dyrektywę Rady 96/26/WE
Przygotował: Marcin Biczkowski / TACHO ASYSTENT
Napisz do nas
Pobierz statut spółki